Zgodnie z przepisami, już od 1 stycznia 2020 r., podatnicy nie będą mogli zaliczyć płatności w koszty uzyskania przychodu, jeśli wartość transakcji będzie opiewała na kwotę powyżej 15.000 zł brutto, a podatnik uiści należność na rachunek bankowy kontrahenta, nieznajdujący się na Białej Liście.
Oczywiście, to nie jedyna sankcja jaka czeka podatników. Jeśli zapłata za należność (powyżej 15.000 zł) zostanie uregulowana na rachunek nieznajdujący się na Białej Liście – podatnik będzie odpowiadał solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe kontrahenta tylko w tej części VAT, która przypada na tę transakcję.
Od konsekwencji z tytułu solidarnej odpowiedzialności za zaległości w VAT – podatnik może się „uwolnić” poprzez zapłatę w mechanizmie podzielonej płatności.
Jednocześnie, podatnik uniknie obu negatywnych konsekwencji, jeśli w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu złoży zawiadomienie – do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury – że zapłacił należności na rachunek inny niż znajdujący się na Białej Liście.
Wzór tego zawiadomienia został określony w projekcie rozporządzenia. W zawiadomieniu będzie trzeba podać podstawę prawną, zgodnie z którą będzie ono składane, dane podatnika, dane wystawcy faktury oraz dane dotyczące płatności.
Konsekwencje wynikające z braku realizacji obowiązków nałożonych na podatników dotyczących Białej Listy są dotkliwe. Należy zatem przygotować się do sprawdzania kontrahentów i począwszy od 1 stycznia 2020 r. dokonywać takiej analizy w dniu zlecenia przelewu. Niestety, każda taka weryfikacja zabiera dodatkowy czas, jednak lepiej sprawdzać niż potem „płacić”.