Jak wskazywaliśmy w poprzednim wpisie, wątpliwości w zakresie stosowania art. 15e ustawy o CIT dotyczą głównie kwalifikacji danych wydatków do kosztów objętych limitem. Dziś przedstawiamy kontrowersyjne stanowiska w tym temacie.
Odpisy amortyzacyjne od WNiP
Chociaż przepis art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT stanowi, że limitowi zaliczenia do kosztów podlegają:
- wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7
Dyrektor KIS w interpretacji z 11 stycznia 2018 r. uznał, że przepis dotyczy również odpisów amortyzacyjnych.
Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić. Analogicznie dla jakiegokolwiek środka trwałego:
- dla organu podatkowego nie byłoby różnicy pomiędzy czynszem najmu a odpisem amortyzacyjnym, gdyż w obu przypadkach chodziłoby o opłatę za korzystanie,
- co zupełnie ignoruje charakter odpisu amortyzacyjnego – jest on efektem nabycia, przy którym przede wszystkim nie płaci się za korzystanie a za przeniesienie własności.
Niestety, pojawił się wyrok WSA w Opolu (9 maja 2018 r., sygn. I SA/Op 108/18), który podtrzymuje stanowisko Dyrektora KIS i stwierdza, że:
- wprawdzie „jeżeli intencją ustawodawcy, było objecie ograniczeniem (…) odpisów amortyzacyjnych, to winno to znaleźć swoje odzwierciedlenie wprost w przepisach prawa”, jednak
- nakazuje zignorować bezsporne brzmienie językowe przepisu i uznać, że limitowanie należy stosować uwzględniając cel, jakim kierował się ustawodawca.
Z takim podejściem tym bardziej nie można się zgodzić. Z jednej strony literalne brzmienie przepisu nie pozostawia żadnych wątpliwości (limit dotyczy tylko usług), z drugiej strony z uzasadnienia do projektu ustawy nie można jednoznacznie wyczytać, że limitem miały być objęte również odpisy amortyzacyjne.
Pośrednictwo sprzedaży
Podatnik uważał, że wynagrodzenie agentów sprzedaży za usługę pośrednictwa obejmującą:
- wyszukiwanie klientów,
- pośredniczenie w zawieraniu umów (bez umocowania do samego zawarcia umowy),
- z czym związane jest ściśle promowanie produktów z wykorzystaniem materiałów promocyjnych otrzymanych od podatnika
– nie podlega limitowaniu z art. 15e CIT.
Ze stanowiskiem podatnika nie zgodził się Dyrektor KIS w interpretacji z 12 lipca 2018 r., oceniając, że:
- opisane czynności agentów sprzedaży są podobne do usług reklamowych, bowiem
- cechy charakterystyczne usług reklamowych (wymienionych w art. 15e CIT) zdecydowanie przeważają nad innymi cechami charakterystycznymi dla usług pośrednictwa (niewymienionych w art. 15e CIT).
Pogląd organu jest spójny z kontrowersyjnym wyrokiem WSA w Łodzi z dnia 21 marca 2018 r., sygn. I SA/Łd 123/18 (dotyczącym art. 21 CIT, który zawiera katalog zbliżony do art. 15e CIT) w którym Sąd uznał, że usługi pośrednictwa są podobne do reklamy.
Oba stanowiska należy ocenić jako mocno dyskusyjne i należy przeciwdziałać tworzeniu niekorzystnej linii orzeczniczej. Podkreślić należy bowiem, że przez wiele lat (na potrzeby art. 21 ustawy o CIT) usługi pośrednictwa nie były zaliczane do „świadczeń o podobnym charakterze”, a teraz na potrzeby art. 15e ustawy o CIT „dziwnym trafem” nastąpiła diametralna zmiana stanowiska (wiedząc, że usługi pośrednictwa często stanowią istotne obciążenia dla podatników).
Koordynacja projektów
Podatnik zamierzał nabywać usługi koordynacji projektów, wspierające usługi hostingowe, polegające na:
- administrowaniu i koordynowaniu globalnych projektów w zakresie usług i produktów infrastruktury teleinformatycznej,
- aktualizacji statusu i przeglądu projektów,
- tworzeniu narzędzi do śledzenia postępów w projektach,
- doradzaniu w zakresie ryzyka i problemów związanych z projektami.
Uważał, że powyższe niesamodzielne usługi należy traktować jako zbiór procedur i standardów ściśle powiązanych z świadczeniem usługi hostingowej na odpowiednim poziomie – niepodlegające limitowaniu z art. 15e CIT.
Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 13 lipca 2018 r. nie zgodził się z podatnikiem. Odwołując się do wykładni językowej wskazał, że:
- „koordynacja projektów” to „zarządzanie projektami”, co oznacza
- zestaw metod i technik zarządzania używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów, aby projekt nie przekroczył zakładanego czasu i budżetu.
Katalog usług podlegających limitowaniu według organów podatkowych jest bardzo szeroki. Podatnicy powinni już dziś szczegółowo prześledzić rozliczenia z podmiotami powiązanymi, aby uniknąć niespodzianek podczas ewentualnej kontroli.
