Podstawa obliczania cła
Zgodnie z art. 32 ust. 1 punkt a Rozporządzenia Wspólnotowy Kodeks Celny (dalej: WKC) do wartości celnej wlicza się poniesione przez kupującego, lecz nieujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za towary:
- „prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu (…)”
Zgodnie z dotychczasowym stanowiskiem konieczność zaliczania do wartości celnej kosztów usług badania jakości wystąpić mogła w dwóch przypadkach:
- po pierwsze, kiedy usługa badania jakości była elementem usługi pośrednictwa handlowego i zostawała przez nią niejako „pochłonięta”,
- a po drugie w przypadku, w którym usługa badania jakości była „warunkiem sprzedaży” importowanych towarów.
Stanowisko prezentowane przez sądy obecnie
Ostatnie wyroki sądów wskazują jednak na konieczność znacznie szerszej interpretacji pojęcia „kosztów pośrednictwa”. W wyroku sygn. III SA/Wr 782/14 z dnia 27 marca 2015 r., WSA we Wrocławiu, odnosząc się do kosztów importera poniesionych w związku z badaniem jakości towarów przed ich importem przez zewnętrzną firmę, stwierdził, iż zmierzały one „do ułatwienia współpracy, poprzez wpływ na jakość i ilość importowanych produktów oraz prawidłowość dostaw”.
W konsekwencji WSA we Wrocławiu orzekł o konieczności ich zaliczenia do wartości celnej właśnie jako kosztów pośrednictwa. Takie stanowisko potwierdził także WSA w Warszawie w wyroku z dnia 21 kwietnia 2015 r. o sygn. V SA/Wa 2979/14.
Przyjęcie powyższego rozumienia powoduje, że badanie jakości towarów powinno się traktować jako pośrednictwo niezależnie od tego, czy usługodawca obok wykonywania usług badania jakości wykonywał również czynności związane z pośrednictwem stricte handlowym.
Stanowisko TLA
W ocenie TLA stanowisko prezentowane przez sądy administracyjne należy uznać za kontrowersyjne. Koszty pośrednictwa powinno się bowiem odnosić tylko do transakcji związanych z pośrednictwem stricte handlowym, mającym na celu doprowadzenie do zawarcia umowy tj. skontaktowanie ze sobą przedsiębiorców. Nowa linia orzecznicza:
- stwarza duże ryzyko, że organy celne będą traktować wszelkie koszty ponoszone przez importerów w związku z zakupem towarów (tj. nie tylko te związane z badaniem jakości) jako „koszty pośrednictwa”.
- a po drugie powoduje, że importer, aby nie zaliczać kosztów badania jakości do wartości celnej jest zmuszony przeprowadzić to badanie dopiero po dokonaniu importu, co mając na względzie mogące się pojawić wady towarów, wydaje się być nieuzasadnione ekonomicznie.
