Podmioty, które wdrożyły schemat podatkowy dotyczący VAT już przywykły do regularnego przekazywania do Szefa KAS (w terminie składania deklaracji VAT) informacji MDR-3 zawierających:
- NSP wykorzystywanego schematu (w przypadku braku NSP również szczegółowe dane dotyczące schematu),
- wysokość korzyści podatkowej wynikającej ze schematu podatkowego – jeżeli uzyskana była w danym okresie,
podpisanych, w przypadku osób prawnych, przez wszystkich (niezależnie od zasad reprezentacji) członków organu zarządzającego tego podmiotu.
Podmioty, które pełnią (lub przed wdrożeniem schematu pełniły) rolę płatnika i wdrożyły w 2018 lub 2019 r. schemat podatkowy, w związku z którym wystąpiły w roli korzystającego – rozważały już czy w związku ze złożeniem / brakiem złożenia np. CIT-10Z, CIT-6R, PIT-4R, PIT-11 obowiązane były przekazać także MDR-3.
W ich przypadku wątpliwości pojawiły się szczególnie w sytuacjach, gdy wdrożenie schematu podatkowego powodowało niepowstanie obowiązku podatkowego:
- MDR-3 przekazuje się przecież w terminie złożenia, a nie w terminie na złożenie deklaracji podatkowej dotyczącej danego okresu,
- jeżeli obowiązek podatkowy nie powstał – podmioty te nie składały deklaracji za dany okres.
W związku ze zbliżającym się składaniem deklaracji rocznych dotyczących podatków dochodowych wątpliwości dotyczące przekazywania MDR-3 rozstrzygać będą podmioty, które w przeszłości zaraportowały wystąpienie schematu podatkowego mającego skutek w ich podatku dochodowym.
Korzystający w odniesieniu do takich schematów powinni przeanalizować:
- jaki jest status dotychczasowego raportowania (czy uzyskano NSP);
- czy występują podstawy do przekazania informacji MDR-3;
- jakiej wielkości korzyść podatkowa, w związku z wdrożeniem schematu została uzyskana w mijającym roku podatkowym.
Narastające obowiązki (np. konieczność obliczania wysokości hipotetycznego zobowiązania podatkowego dla alternatywnej drogi postępowania niewiążącej się z korzyścią podatkową – na potrzeby określenia wysokości korzyści podatkowej) pokazują, że:
- raportowanie „na wszelki wypadek”, zdarzeń które schematami faktycznie nie były – nie zawsze było dobrym pomysłem, bowiem
- jeżeli korzystający lub promotor złożyli w przeszłości MDR-1 organy podatkowe mogą zainteresować się przypadkami, w których informacji MDR-3 nie przekazano.
