Przepisy uzależniające rozliczenie należnego i naliczonego VAT z tytułu WNT w jednej deklaracji podatkowej, pod warunkiem wykazania podatku VAT należnego w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy funkcjonują od 2017 r.
Takie regulacje powodowały często, że podatnik – nawet gdy działał w dobrej wierze i bez swojej winy:
- wykazywał VAT należny i naliczony od WNT w różnych okresach rozliczeniowych,
- co mogło prowadzić do dodatkowego obciążenia podatnika w postaci odsetek za zwłokę, czy też do określenia przez organy dodatkowego zobowiązania podatkowego VAT.
TSUE w wyroku z dnia 18 marca 2021 r. (w sprawie C-895/19) uznał, że powyższe przepisy nie są zgodne z dyrektywą VAT. TSUE wskazał m.in., że:
- (…) prawo do odliczenia jest wykonywane co do zasady w okresie, w którym podatek stał się wymagalny, może zagwarantować neutralność podatkową. Pozwala on bowiem zagwarantować, że zapłata VAT i jego odliczenie następują w tym samym okresie, tak aby podatnik został całkowicie uwolniony od ciężaru VAT należnego bądź lub zapłaconego w ramach całej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
- Sprzeczne z tą logiką byłoby czasowe obarczenie podatnika ciężarem VAT należnego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego, tym bardziej że (…) żadna kwota nie jest należna organom podatkowym z tytułu takiego nabycia.
Wyrok TSUE daje możliwość wystąpienia o nadpłatę m.in. w zakresie odzyskania:
- nienależnie zapłaconych odsetek,
- kwoty nienależnie zapłaconego dodatkowego zobowiązania
czy wznowienia postępowań – jeśli były wydane decyzje w tym przedmiocie.
W celu otrzymania oprocentowania nadpłaty konieczne jest dotrzymanie odpowiednich terminów, wobec tego już teraz warto jest przyjrzeć się swoim dotychczasowym rozliczeniom WNT.
Mając na względzie zapowiadane już zmiany w ramach pakietu SLIM VAT 2 dotyczące importu usług – spodziewać się można, że przepisy ustawy zostaną dostosowane również do omawianego wyroku.
