Stan faktyczny
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca przedstawił w sprawie następujące okoliczności:
- udział w przetargu na zakup maszyn produkcyjnych i sprzętu laboratoryjnego traktowany był przez Wnioskodawcę jako część przyszłej inwestycji,
- po wygraniu przetargu i odbiorze sprzętu, okazało się, że Wnioskodawca musi dodatkowo ponieść koszty demontażu i remontu maszyn produkcyjnych,
- ponadto klienci, do których miała być kierowana produkcja, wycofali wstępną zgodę na współpracę.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, zarząd Wnioskodawcy po dokładnej analizie wszystkich aspektów ekonomicznych i gospodarczych przedsięwzięcia, podjął decyzję o jego zaniechaniu na aktualnym (początkowym) etapie inwestycji. Decyzja podyktowana była troską o stan finansów przedsiębiorstwa, a głównym argumentem przemawiającym za jej podjęciem była chęć uniknięcia generowania większych kosztów, które nie znalazłyby pokrycia w przyszłych przychodach.
Rozstrzygnięcie organu
Organ podatkowy w wydanej interpretacji stwierdził – nie odnosząc się przy tym do okoliczności sprawy, wskazanych przez Wnioskodawcę – że utracone wadium jako instytucja zbliżona do zadatku stanowi stratę związaną z niewykonaniem umowy, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 56 ustawy o CIT. W konsekwencji przedmiotowy wydatek w opinii organu nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów.
Komentując wyżej wskazane rozstrzygnięcie należy zwrócić uwagę, że przepis, na który powołał się organ nie jest w swojej treści tak jednoznaczny jak wynikałoby to z przedmiotowej interpretacji. Wskazać bowiem trzeba, że ustawodawca formułując przepis art. 16 ust. 1 pkt 56 ustawy o CIT wskazał, że KUP nie będą stanowić utracone „przedpłaty (zaliczki, zadatki)”, nie posługując się przy tym wyrażeniami, które wskazywałyby, że przedstawiony katalog nie jest zamknięty. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że instytucja wadium pomimo pewnych cech wspólnych z zadatkiem – jest instytucją odrębną i nie powinno się między nimi stawiać znaku równości.
Podkreślić jednak trzeba, ze pomimo wskazanych wyżej wątpliwości niekorzystne dla podatników stanowisko zaprezentowane w przedmiotowej interpretacji jest powszechnie przyjmowane przez sądy (np. wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2199/09) oraz organy podatkowe.
