Ponad rok temu zwracaliśmy uwagę, że wydatki na infrastrukturę „okołoprodukcyjną” (np. socjalną) w przypadku realizacji nowej inwestycji (brownfield) polegającej na:
- zwiększeniu zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu,
- dywersyfikacji produkcji zakładu
mogą nie być uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji w PSI.
O ile w przypadku „rozbudowy” zakładu jesteśmy jeszcze w stanie zrozumieć wąską perspektywę organów i niektórych sądów (co nie znaczy, że się z nią zgadzamy), że:
- jeżeli inwestycja polega na „zwiększeniu zdolności produkcyjnych” lub „dywersyfikacji produkcji”, to
- wyłącznie wydatki na infrastrukturę przyczyniającą się bezpośrednio do „zwiększenia zdolności produkcyjnych” lub „dywersyfikacji produkcji” są wydatkami kwalifikowanymi, a
- cała infrastruktura „okołoprodukcyjna” jest poza zakresem nowej inwestycji „zwiększającej zdolności produkcyjne” lub „dywersyfikującej produkcję”
o tyle zupełnie nie jesteśmy w stanie zrozumieć stosowania powyższego podejścia także do nowej inwestycji polegającej na założeniu nowego zakładu.
Niestety w interpretacji indywidualnej z 1 czerwca 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.127.2022.1.BM właśnie takie podejście się pojawiło.
Uwaga! Według DKIS, jeżeli przedsiębiorca buduje zupełnie nowy zakład (realizuje inwestycję greenfield) wydatki m.in. na:
- część socjalną (toalety, szatnie, kantynę),
- część administracyjną (biura),
- magazyny i place,
nie stanowią kosztów kwalifikowanych w PSI.
Wygląda więc na to, że dla DKIS idealna nowa inwestycja w PSI to obsługiwana w 100% przez roboty montownia zarządzana z shared services centers grupy realizująca dostawy just in time.
