Ze stanu faktycznego sprawy, będącego przedmiotem niniejszego komentarza, wynika, iż Gmina ustanawia służebność drogi koniecznej zarówno w sposób dobrowolny, jak też jest nim obciążana toku prawomocnego postanowienia sądu.
Przymusowe ustanowienie służebności, jest wynikiem nieobjęcia w planie zagospodarowania przestrzennego stosownej działki. W przypadku dobrowolnego ustanowienia służebności drogi koniecznej gmina zawiera z podmiotami umowy cywilnoprawne.
Sąd ustanawiając służebność drogi koniecznej zasądza jednocześnie na rzecz Gminy stosowne wynagrodzenie. Zdaniem Gminy, pomimo tego, że sąd nie używa sformułowania „odszkodowanie”, to taki właśnie charakter ma rzeczone wynagrodzenie. Mając na względzie to, że brak jest po stronie Gminy woli ustanowienia służebności drogi koniecznej; brak jest de facto umowy cywilnoprawnej pomiędzy stronami; stoi ona na stanowisku, że w sprawie nie dochodzi do świadczenia usług (art. 8 ust. 1 pkt 2 – 3 ustawy o VAT).
Organ podatkowy, a za nim WSA w Gliwicach kontestując wyrażone przez Gminę stanowisko, podkreśliły, iż otrzymane przez nią przedmiotowe świadczenie w związku z ustanowieniem służebności drogi koniecznej nie może być kwalifikowane jako odszkodowanie, gdyż to – stosownie do przepisów Kodeksu cywilnego – musiałoby wiązać z istnieniem szkody.
Brak woli w wykonywaniu danej czynności nie może stanowić przesłanki wyłączającej uznanie jej za świadczenie usługi. Jak bowiem wskazał organ, a z czym następnie zgodził się WSA, świadczenie usług następuje również, stosownie do treści art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT – w wyniku działań organów władzy (w tym w toku postanowienia sądu powszechnego).
Powyższy czynnik, jak również to, że:
- zasądzone postanowieniem sądu zadośćuczynienie nosi znamiona odpłatności, oraz
- służebność drogi koniecznej nie stanowi czynności jednorazowej, gdyż o częstotliwości w rozpatrywanym przypadku stanowi długotrwały stan obciążenia nieruchomości niemożnością jej używania bez uwzględnienia prawa przejazdu,
stanowią podstawę do uznania ustanowienia służebności drogi koniecznej za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.
W skutek powyższej kwalifikacji, brak jest podstaw do odmowy prawa do odliczenia VAT od wydatków związanych z ustanowieniem służebności drogi koniecznej, takich jak koszty notarialne czy koszty operatów szacunkowych.