Podczas prezentowanego przez TLA webcastu najwięcej wątpliwości wzbudziła kwestia rozliczenia z pracownikiem posiłku, którego wartość przekracza kwotę należnej diety, wyartykułowana przykładowo przez jednego ze słuchaczy w następującym pytaniu:
- Pracownik przekazał‚ do księgowości rozliczenie delegacji jednodobowej i przedstawił‚ fakturę za obiad. Zjadł‚ lunch w restauracji za na przykład 20 zł. Obniżamy dietę o 50% (obiad), co stanowi 15 zł diety. To jeśli faktura za obiad wynosiła 20 zł, a obiad w diecie to 15 zł, to nadwyżka 5 zł będzie przychodem dla pracownika?
W opinii TLA zapewnione pracownikowi podczas podróży służbowej wyżywienie (bądź zwrot jego kosztów) nie stanowi przychodu pracownika niezależnie od jego wartości. Takie stanowisko można argumentować poprzez:
- wykładnię gramatyczną przepisów, gdyż dieta i zwrot kosztów niezbędnych udokumentowanych wydatków (na wyżywienie) to dwie odrębne kategorie dla rozliczania podróży służbowych, a
- wykładnię celowościową, gdyż odnoszenie limitu diety do wydatków na zapewnienie wyżywienia (bądź zwrotu jego kosztów) komplikuje kwestie praktyczne – np. pracownik nie skupia się na zadaniach w podróży służbowej, ale poszukuje posiłku do limitu diety, aby nie płacić podatku od nadwyżki.
Niestety stanowisko sądów w tej kwestii nie jest jednolite:
- zgodnie z pierwszym poglądem prezentowanym przez WSA pracodawca może dowolnie kształtować koszty wyżywienia pracowników w podróży i koszty te nie mają żadnego powiązania z wysokością diety wskazaną w rozporządzeniu, ponieważ wyżywienie pracownika jest realizowane w interesie pracodawcy i tym samym nie stanowi dla pracownika przychodu;
- pojawiają się jednak wyroki NSA (np. wyrok z dnia 5 kwietnia 2016 r. sygn.. II FSK 416/14 lub wyrok z dnia 11 września 2015 r. sygn. II FSK 1516/13), w których sąd stoi na stanowisku, iż niezależnie od formy, w jakiej pracodawca zapewnia pracownikom wyżywienie podczas podróży służbowej, ze zwolnienia od podatku korzysta tylko ta część otrzymanego świadczenia związanego z wyżywieniem, która nie przekracza wysokości diety określonej w rozporządzeniu. Sama dieta ma służyć pokryciu zwiększonych kosztów wyżywienia podczas podróży, w stosunku do kosztów wyżywienia, które pracownik i tak musiałby ponieść w swoim interesie.