W omawianym wyroku, NSA miał rozstrzygnąć kwestię, w którym momencie możliwe jest rozpoczęcie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości wytworzonego budynku, w sytuacji gdy budynek został wybudowany, a jego właściciel otrzymał pozwolenie na użytkowanie tylko części tego obiektu.
Budynek, którego dotyczyła sprawa, został zrealizowany w całości (pod względem konstrukcyjnym i technicznym), natomiast jego część nie została wykończona (brak ścianek działowych, wykładziny podłogowej, malowania ścian, usytuowania klimakonwektorów) z powodu uzależnienia prac przygotowawczych od oczekiwań potencjalnych najemców.
Stanowiska stron w sporze:
- Zdaniem podatnika, po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie części budynku, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości tej części.
- Organ podatkowy stwierdził natomiast, że budynek można uznać za zdatny do użytku i kompletny z chwilą uzyskania stosownych pozwoleń na jego całe użytkowanie. W związku z czym nie jest możliwe dokonywanie odpisów amortyzacyjnych tylko od wartości części budynku.
NSA w wydanym orzeczeniu przychylił się do stanowiska zaprezentowanego przez podatnika oraz sąd I instancji. Przyjął zatem, że podatnik jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w części, w jakiej budynek jest zdatny do użytkowania, w sytuacji gdy podatnik:
- poniósł wymierne koszty wytworzenia budynku biurowego z powierzchnią pod wynajem, a zatem bezsprzecznie w celu osiągnięcia przychodów,
- zrealizował tę inwestycję i uzyskał pozwolenie na częściowe użytkowanie budynku (budynek ten jest więc w części zdatny do użytku),
- prowadzi w tej części działalność gospodarczą w zakresie najmu lokali osobom trzecim,
- nie ma żadnej dodatkowej regulacji, która wyklucza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków skutkujących wytworzeniem budynku „częściowo” zdatnego do użytku (stan ten w praktyce gospodarczej może mieć charakter trwały).
Należy pozytywnie ocenić omówione wyżej rozstrzygnięcie sądu. Zauważyć trzeba, że poszczególne lokale (wykończone) mogłyby w innych warunkach stanowić własność różnych podmiotów, całkowicie niezależną od niewykończonej części budynku. W takiej sytuacji organy podatkowe z pewnością nie podważałyby uprawnienia podatników do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości wytworzenia lub nabycia tych lokali. W związku z tym, odebranie takiego prawa podatnikowi, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym, byłoby niezrozumiałe.