Do Sejmu wpłynął projekt ustawy dotyczący zmian w CIT, w ramach którego ustawodawca planuje opodatkować użytkowanie samochodu służbowego przez pracowników na cele prywatne estońskim CIT
DKIS już dziś chce podatku
Dziś brak stosownych przepisów regulujących wysokość „wydatków niezwiązanych
z działalnością” związanych z takim udostępnieniem:
- zasady nakazujące opodatkować 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych związane
z używaniem samochodów osobowych odnoszą się jedynie do „ukrytych zysków”, natomiast - kategoria „ukrytych zysków” nie ma zastosowania do pracowników (jedynie do podmiotów powiązanych ze spółką rozliczającą się w estońskim CIT i jej udziałowcami).
Pomimo to organy (jak np. w tej interpretacji) twierdzą, że:
- podobieństwo, jakie cechuje ukryte zyski oraz wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i brak szczegółowych przepisów odnośnie do sposobu ustalania, w jakiej wysokości należy zaliczyć do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydatki […] związane z użytkowaniem samochodów osobowych dla celów mieszanych przez podmioty niepowiązane z podatnikiem, […] należy per analogiam zaliczyć do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w wysokości 50%.
Jak będzie od 1 stycznia 2023 roku?
Ministerstwo Finansów zdając sobie sprawę, z obecnej wprost sprzecznej z literalnym brzmieniem przepisów wykładni, planuje od przyszłego roku dodać w art. 28m ustawy o CIT ust. 4a, który:
- nie będzie odnosił się do „ukrytych zysków”, ale
- będzie wprost określał wysokość „wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą” – w przypadku samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej podatnika.
Czy udostępnienie samochodów pracownikom to faktycznie „wydatek niezwiązany z działalnością”?
Wydaje się, że sprawa została już przesądzona na gruncie VAT. Tam sądy zwracały uwagę, że możliwość pełnego odliczenia podatku VAT w związku z odpłatnym udostępnieniem samochodu pracownikom, jest wykluczona, ponieważ takie działanie nie jest związane z działalnością gospodarczą podatnika. Przykładowo NSA w wyroku I FSK 580/17 orzekł, że:
- użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów osobistych jego pracowników, również wtedy, gdy podlega opodatkowaniu, uznaje się za wykorzystanie do celów innych niż działalność gospodarcza.
Należy podkreślić, że w tamtych sprawach nie mogło być inaczej, ze względu na treść art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym:
- Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również […] użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych […] jego pracowników […].
W naszej opinii ustawodawca nieudolnie próbuje opodatkować estońskim CIT, jako „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika” wydatki na samochody, które są wykorzystywane przez pracowników do celów osobistych. Przecież udostępnienie samochodu pracownikowi poza godzinami pracy jest jednym z elementów wynagrodzenia (benefit) z tą pracą związanych (od którego zresztą naliczany jest zryczałtowany przychód zależny od mocy silnika).
