Kontrahenci Spółki rozważali nieodpłatne zwolnienie Spółki z długu z tytułu:
- kwot głównych – wynikających z dostawy towarów (bezsporne – powstaje przychód),
- odsetek – za zwłokę w dokonaniu zapłaty.
Spółka uważała, że w związku z planowanym umorzeniem odsetek nie powstanie przychód podatkowy, bowiem:
- tylko zapłacone odsetki wywołują skutki podatkowe,
- warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód podatkowy jest jego otrzymanie,
- w przypadku zwolnienia z obowiązku zapłaty odsetek nie dochodzi do spełnienia świadczenia (otrzymania).
W interpretacji indywidualnej Minister Finansów uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe wskazując, że ze względu na wiążące Spółę umowy zwolnienie z długu stanowi formę przysporzenia poprzez zmniejszenie poziomu obciążeń finansowych.
WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 5 lipca 2016 r. o sygn. I SA/Bd 253/16 (wyrok wydany po wyroku NSA z dnia 5 kwietnia 2016 r. Sygn. akt II FSK 497/14, który uchylił wyrok sądu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania) podtrzymując stanowisko organu wskazał, że:
- jako przychód podatkowy należy kwalifikować każdą umorzoną wierzytelność bez względu na sposób jej umorzenia (np. potrącenie, odnowienie, zwolnienie z długu),
- przychodem podatkowym może być nie tylko realne przysporzenie majątkowe, ale również zmniejszenie zobowiązań.
Skoro umorzenie ma obejmować odsetki naliczone z tytułu zwłoki w dokonaniu zapłaty, a więc:
- istniejące,
- skonkretyzowane co do kwoty, które
- są należne i w tym znaczeniu wymagalne,
to ich faktyczne umorzenie będzie stanowić po stronie Spółki przysporzenie, skutkujące powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem brak umorzenia powodowałby obowiązek zapłaty – uszczuplenie majątku.