3 grudnia 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok o sygn. II FSK 2048/18 dotyczący opodatkowania zaliczek wypłacanych na poczet zysku komplementariuszom spółki komandytowo-akcyjnej. W trakcie roku, w ramach wypracowywanego zysku oraz możliwości płynnościowych, Spółka wypłaca komplementariuszom zaliczki na poczet zysku. Spółka miała wątpliwości:
- czy jako płatnik, przy wypłacie zaliczek ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku, a
- jeżeli zaś taki obowiązek istnieje, to w jaki sposób powinna zostać obliczona jego wysokość.
Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT:
Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4 (z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych), od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c (spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) , pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.
Zdaniem Spółki ze względu na sposób wyliczenia wysokości podatku do zapłaty przez komplementariusza, określenie zobowiązania podatkowego, czyli określenie wysokości należnego do zapłaty podatku nie jest możliwe w momencie wypłaty zaliczki. Zdaniem Spółki będzie ona zatem zobowiązana do poboru tego podatku dopiero wraz z upływem terminu złożenia zeznania rocznego CIT-8 przez spółkę. Wcześniej dokonanie zaliczenia nie jest możliwe, wszak nie jest znana kwota odliczenia od kwoty należnego zryczałtowanego podatku.
Zarówno Dyrektor KIS w zaskarżonej interpretacji, jak i sąd pierwszej instancji zaznaczyli, że momentem rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wypłaty zaliczki na poczet zysku jest moment faktycznej wypłaty tej zaliczki (przychód faktycznie uzyskany).
Zgodził się z tym także NSA, lecz w uzasadnieniu wskazał, że samo powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza, że na podatniku ciąży obowiązek jego zapłaty, a sam obowiązek podatkowy musi się przekształcić w zobowiązanie podatkowe, tj. musi być możliwe określenie wysokości podatku należnego.
Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego Spółki, to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki. W konsekwencji dopiero kiedy będzie znana wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu.
Wprawdzie wyrok nie pozwala na całkowite uniknięcie podatku, ale potwierdza możliwość odroczenia jego zapłaty, co pozytywnie wpłynie na płynność w trakcie roku.
Spodziewamy się analogicznych rozstrzygnięć NSA w odniesieniu do wypłaty zaliczek na poczet zysku w spółkach komandytowych. W przypadku wypłaty znacznych zaliczek w trakcie roku zachęcamy do występowania o interpretacje indywidualne i walczenie o “odroczenie” płatności podatku przed NSA.