Planowany podatek przychodowy może dotyczyć każdego polskiego rezydenta podatkowego będącego podatnikiem CIT (także podatkowych grup kapitałowych oraz zakładów położonych w Polsce) z wyłączeniem:
- podatników, którzy rozpoczęli działalność (przez pierwsze 3 lata podatkowe);
- przedsiębiorstw finansowych;
- podatników uzyskujących w roku podatkowym przychody niższe o 30% w stosunku do poprzedniego roku podatkowego;
- podatników funkcjonujących w prostych strukturach, tj. takich, gdzie:
- podatnik nie posiada praw majątkowych w innych podmiotach;
- udziałowcami podatnika są wyłącznie osoby fizyczne;
- specyficznych podmiotów z branży transportu morskiego i powietrznego oraz wydobywania kopalin.
Podatek przychodowy będzie należny, jeżeli podatnik:
- poniesie stratę z działalności operacyjnej;
albo
- udział dochodów (innych niż z zysków kapitałowych) w przychodach z tego źródła będzie nie większy niż 1%.
Podatek przychodowy będzie wynosił 10% podstawy opodatkowania. Podstawę opodatkowania stanowi suma:
- 4 % wartości przychodów (innych niż z zysków kapitałowych),
- wartości odroczonego podatku dochodowego wynikającej z ujawnienia w rozliczeniach podatkowych niepodlegającej dotychczas amortyzacji WNiP,
- wydatków poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych za:
- finansowanie dłużne przekraczające 30% podatkowego EBITDA;
- usługi niematerialne, opłaty licencyjne i zabezpieczenie ryzyk niewypłacalności przekraczające 3 mln PLN + 5% EBITDA.
Kwotę zapłaconego minimalnego podatku dochodowego odlicza się od podatku CIT:
- za ten sam rok,
- za kolejno następujące po sobie 3 lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy.
Ponieważ równocześnie uchylany jest przepis art. 15e ustawy o CIT dla podatników wykazujących wystarczającą rentowność zmiana może skutkować obniżeniem obciążeń publicznoprawnych.
