Brytyjski VAT – jak transakcja z nieunijnym podatkiem wpływa na podatek dochodowy

Zgodnie z przepisami ustawy o CIT: 

• należny podatek VAT nie jest przychodem, 
• VAT nie jest kosztem, chyba że nie podlega odliczeniu. 

Powyższe wydaje się być jasne, dopóki nie mamy do czynienia odpowiednikiem polskiego VAT. W wydawanych interpretacjach organy wskazują, że: 

• podatek od wartości dodanej funkcjonujący w innych krajach UE – jest neutralny również w Polsce (wskazać należy, że stanowisko organów zmieniło się pod wpływem wydawanych orzeczeń w tym zakresie – wcześniej organy twierdziły, że przepisy dotyczą wyłącznie polskiego VAT), czyli: 

• przychodem będzie kwota netto, 
• jednocześnie VAT nie będzie kosztem (ewentualnego zwrotu VAT nie należy wykazywać po stronie przychodów), 
• tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 29 sierpnia 2019 r. sygn..: 0112-KDIL3-3.4011.251.2019.1.AA: Zainteresowani dokonujący sprzedaży na terenie Danii za przychód z działalności gospodarczej powinni uznać przychód pomniejszony o należny podatek od wartości dodanej. Reasumując – przychodem Podatnika 1 oraz Podatnika 2 ze sprzedaży wysyłkowej na terytorium Danii, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest przychód netto (tj. zapłata za dany produkt bez uwzględnienia duńskiego należnego podatku od wartości dodanej). 

 

• przepisy te nie odnoszą się do podobnych podatków funkcjonujących w państwach trzecich wobec tego VAT będzie odpowiednio kosztem lub przychodem – nawet jeśli umowy międzynarodowe (pomiędzy Norwegią a UE) wskazują, że podatek od wartości dodanej w danym państwie ma charakter taki sam jak VAT unijny.  
• tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2020 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.322.2020.1.PB: 

(…) podatek zapłacony przez Wnioskodawcę na terenie Norwegii nie może stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce. Zatem, przychodem Wnioskodawcy będzie wynikająca z wystawionych faktur kwota brutto, tj. razem z norweskim podatkiem Merverdiavigift, bowiem art. 12 ust. 4 pkt 9 updop nie ma zastosowania do podatku rozliczanego na terytorium Norwegii.  

Analogicznie należy postąpić w przypadku otrzymania faktur za usługi nabywane przez Wnioskodawcę w Norwegii, dokumentujących poniesione koszty. Wskazać należy, że cyt. powyżej art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a i b updop nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, bowiem dotyczy on podatku od towarów i usług, a nie podatku płaconego na terytorium Norwegii.  

W związku z tym, że Wielka Brytania wystąpiła z UE i jest traktowana jako kraj trzeci, należy się więc spodziewać, że organy nie będą chciały traktować brytyjskiego podatku VAT neutralnie, pomimo że w rzeczywistości opiera się na przepisach unijnej dyrektywy VAT. 

Nie można wykluczyć, że być może nie nastąpi sama zmiana przepisów, ale zmiana ich wykładni przez organy… a podatnik musi pozostać czujny, bo już nie tylko znajomość przepisów jest konieczna, ale również ich wykładania dokonywana przez organy.