Wyrokiem z 8 kwietnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 913/10) WSA w Poznaniu potwierdził stanowisko Ministra Finansów dotyczące konieczności limitowania opłat parkingowych i autostradowych tzw. kilometrówką jako kosztów używania przez pracowników samochodów prywatnych w celach służbowych.
Orzeczenie to ma istotne znaczenie dla zaliczania do kosztów uzyskania przychodów – wydatków zwróconych pracownikom związanych z wykorzystywaniem przez nich prywatnych samochodów na potrzeby pracodawcy, w celu odbycia podróży służbowej. Wykładnia przepisów, dokonana przez Sąd, wpisuje się w dość ugruntowaną w ostatnim czasie linię orzeczniczą (wyrok WSA w Poznaniu z 9 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Po 626/10; wyrok WSA w Warszawie z 5 lutego 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1502/09).
Spór odnosi się do rozumienia, zwartego w art. 16 ust. 1 pkt. 30 lit. a ustawy o CIT sformułowania „kosztów używania”, od którego zależy możliwość zaliczania tej kategorii kosztów do kosztów uzyskania przychodu, bez konieczności limitowania tzw. kilometrówką.
W tej sprawie Sąd podkreśla, iż „koszt używania nie jest pojęciem tożsamym z kosztem eksploatacyjnym; koszt używania jest pojęciem szerszym.”
W związku z powyższym Sąd orzekający podzielił stanowisko Ministra Finansów, „iż koszty wydatków za używanie samochodów związanych z podróżą służbową nie mogą być rozliczone na zasadach ogólnych. Opłata za autostradę lub parking stosowanie do art. 16 ust. 1 pkt. 30 lit. 1 ustawy o CIT wiąże się nierozerwalnie z używaniem samochodu, a wydatki z tego tytułu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu tylko do wysokości tzw. kilometrówki.”
Ponadto WSA podaje przykłady kosztów, które w jego opinii również zaliczane są do kosztów używania samochodów, a tym samym podlegać będą wskazanemu limitowi np.:
- zakup paliwa, ogumienia i innych materiałów eksploatacyjnych, ubezpieczenia OC i AC, kosztów drobnych napraw i części zamiennych, przeglądów technicznych, opłat parkingowych oraz za przejazd autostradą, pod warunkiem ich zgodnego z przepisami udokumentowania.
Naszym zdaniem nie można się zgodzić ze stanowiskiem Sądu. Istotną kwestią, której Sąd, w tej sprawie nie poruszył, jest stały charakter tego typu opłat tj. opłaty autostradowej, czy parkingowej. Zawarte natomiast w art. 16 ust. 1 pkt. 30 lit. a, uzależnienie limitu kosztów, które mogą być zaliczane do KUP od przejechanych przez pracownika kilometrów w podróży służbowej, wskazuje na zmienny charakter limitowanego wydatku. Zdaniem TLA są to takie koszty używania samochodu (koszt zużycia paliwa, koszt zużycia samochodu), które bezpośrednio związane są z korzystaniem z samochodu prywatnego pracownika, nie zaś koszty, które mają charakter stały, niezależny od tego, czy podróż służbowa odbywa się samochodem służbowym czy też samochodem prywatnym pracownika.
Tym samym należy mieć nadzieję, iż stanowisko WSA, nie zostanie potwierdzone wyrokiem NSA.
