pl+48 71 794 01 27
·
kancelaria@tla-kancelaria.pl
·
Pon - Pt 08:00-16:00
Śledź nas na Linkedin

NSA: Doręczenie pisma z pominięciem pełnomocnika jest niewiążące

TLA Kancelaria > Prawo > NSA: Doręczenie pisma z pominięciem pełnomocnika jest niewiążące
doręcznie pisma

Wydana uchwała siedmiu sędziów NSA dotyczyła kwestii wejścia w życie wadliwie doręczonego przez organ podatkowy postanowienia o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. 

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy doręczył pismo jedynie podatnikowi, a ustanowiony pełnomocnik otrzymał wyłącznie niepodpisany skan postanowienia.  

Jak stanowi art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej: 

  • § 2. Jeżeli ustanowiono pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi pod adresem wskazanym w pełnomocnictwie. 

Natomiast zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 212 Ordynacji podatkowej: 

  • Organ podatkowy, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia. 

Na powyższe przepisy zwrócił uwagę pełnomocnik wraz z podatnikiem, jednak mimo to złożyli w terminie środek zaskarżenia. Pojawiła się jednak wątpliwość dotycząca skuteczności takiego doręczenia. 

Podatnik zaskarżył postanowienie, podnosząc zarzut pominięcia pełnomocnika przy doręczeniu. Ostatecznie sprawa trafiła przed NSA, który zdecydował się rozważyć zagadnienie prawne w składzie siedmiu sędziów. 

W uchwale  o sygn. I FPS 4/21  z dnia 7 marca 2022 r.  NSA przedstawił 2 dominujące w orzecznictwie  stanowiska: 

  1. Decyzja (postanowienie) wchodzi w życie, mimo pominięcia pełnomocnika, gdyż istotne jest, uzewnętrznienie woli organu podatkowego. Mimo że doszło do naruszenia art. 145 §  2 Op,  to nie miało to znaczącego wpływu na wynik sprawy, bo np. pełnomocnik w terminie zaskarżył postanowienie. W tym wypadku będzie to stanowić skuteczne doręczenie. 
  1. Doręczenie decyzji (postanowienia) z pominięciem pełnomocnika stanowi wadę kwalifikowaną, co powoduje, że taka decyzja nie istnieje w obrocie prawnym i w konsekwencji nie wywołuje żadnych skutków prawnych.  

W tej sprawie NSA poparł drugie stanowisko, argumentując to tym, że: 

  • ustanowienie pełnomocnika wyłącza zasadę doręczania bezpośrednio stronie. Zatem jedynie doręczenie tego pisma pełnomocnikowi jest prawnie skuteczne; 
  • przyjęcie odmiennej tezy niweczyłoby funkcję gwarancyjną art. 145 § 2 Op, czyniąc go zbędnym; 
  • ocena skuteczności doręczenia ma charakter „zero-jedynkowy”, gdyż ustawodawca nie wprowadził „braku dla strony ujemnych skutków procesowych” jako przesłanki uznawania pism za prawidłowo doręczone. Wobec tego pismo będzie prawidłowo doręczone albo nie ze względu na naruszenie przepisów; 
  • skuteczne wniesienie środka zaskarżenia nie konwaliduje wadliwego doręczenia. Taka aktywność procesowa strony nie sprawi, że nieistniejąca decyzja nagle wejdzie do obrotu prawnego. 

Omawiana uchwała przerywa spór w orzecznictwie i wskazuje kierunek, w którym organy podatkowe muszą podążać, w zakresie skutecznych doręczeń. Z perspektywy pełnomocnika działanie „z ostrożności procesowej” i złożenie odpowiedniego środka zaskarżenia, nawet gdy uważa, że skarżony akt nie wszedł do obrotu prawnego, staje się bezpiecznym rozwiązaniem. 

Student V roku prawa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wiedzę teoretyczną zdobywaną na studiach stara się przekuć w doświadczenie zawodowe poprzez bieżące wsparcie działu podatkowego. Ukończył Comparative Law School na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Na co dzień pomaga w projektach dotyczących szeroko pojętego prawa podatkowego m.in. w kontrolach podatkowych, podatku VAT czy cenach transferowych. Prywatnie pasjonat sportu, dobrej książki oraz podróży.

Powiązane wpisy

Najnowsze wpisy

Podatek minimalny – jak liczyć? 
13 marca 2024
Zbliża się termin złożenia powiadomienia CBC-P 
7 marca 2024
Ulga B+R – usprawiedliwiona nieobecność a koszty kwalifikowane 
5 marca 2024

Archiwa

pl_PL