W temacie kwestionowania wydatków na infrastrukturę „okołoprodukcyjną”, jako kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w PSI pisaliśmy już w odniesieniu zarówno do inwestycji:
- greenfield, jak i
- brownfield.
Oczywiście od początku nie zgadzaliśmy się ze stanowiskiem prezentowanym:
- przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w licznych interpretacjach indywidualnych oraz
- w wyroku WSA w Łodzi z 20 listopada 2020 r. o sygn. I SA/Łd 419/20
niemniej jednak zabezpieczając projekty inwestycyjne naszych Klientów, wskazywaliśmy, że temat nie został ostatecznie rozstrzygnięty przez NSA i bezpiecznym rozwiązaniem jest uzyskanie pozytywnego stanowiska w indywidualnych sprawach.
Na początku roku w jednej z tego typu spraw, dotyczącej inwestycji greenfield, WSA we Wrocławiu w wyroku z 4 stycznia 2023 r. o sygn. I SA/Wr 517/22 całkowicie zgodził się z naszą argumentacją, wskazując m.in., że:
- wydatki związane z założeniem nowego zakładu w całości odpowiadają pojęciu nowej inwestycji. Ewentualne ograniczenie do wydatków zwiększających produktywność, można odnosić tylko do części zdania po przecinku, a więc wydatków na rozbudowę istniejącego zakładu.
Jednak nawet w odniesieniu do przypadku inwestycji brownfield WSA wskazał, że:
- literalna wykładnia tych przepisów wskazuje, że nie istnieje żadna, wynikająca z nich zależność pomiędzy możliwością zaliczenia wydatku wskazanego w § 8 ust. 1 rozporządzenia do kosztów kwalifikowanych a wpływem dokonanych wydatków na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji albo zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego.
Wygląda na to, że klaruje się jednolita linia interpretacyjna sądów administracyjnych w temacie, z której wyłamał się wyłącznie wspomniany WSA w Łodzi.
Mamy nadzieję, że NSA ostatecznie zamknie temat, a po jego rozstrzygnięciu Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również zmieni swoje stanowisko.
