Zapraszamy na ostatni już wpis z cyklu poświęconego podatkowi minimalnemu. Tym razem omówimy mechanizm obliczenia podatku.
1. Wybór metody
Przy obliczaniu podatku minimalnego podatnik może wybrać jedną z dwóch metod ustalenia podstawy opodatkowania:
- podstawową,
- uproszczoną.
a) Metoda podstawowa
Podstawę opodatkowania stanowi suma:
- kwoty odpowiadającej 1,5% wartości przychodów z działalności operacyjnej (innych niż zyski kapitałowe) osiągniętych w danym roku,
- kosztów finansowania dłużnego poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych w części przekraczającej 30% EBITDA,
- kosztów niektórych usług niematerialnych (np. doradztwo, usługi reklamowe, opłaty licencyjne, przetwarzanie danych) poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych w części, w jakiej koszty te przekraczają o 3 000 000 zł kwotę 5% EBITDA.
b) Metoda uproszczona
Podatnik może wybrać uproszczoną metodę obliczenia podatku minimalnego, zgodnie z którą podstawę opodatkowania stanowi 3% osiągniętych w danym roku przychodów operacyjnych (innych niż zyski kapitałowe).
O wyborze metody uproszczonej należy poinformować w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym dokonano wyboru.
2. Odliczenia
Podstawę opodatkowania można pomniejszyć o:
- odliczenia przewidziane przez art. 18 ustawy o CIT np. darowizny,
- usługi ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń świadczone przez wyspecjalizowane podmioty,
- przychody uwzględniane przy obliczaniu dochodu zwolnionego w SSE i PSI,
- przychody, których nie uwzględnia się przy obliczaniu straty na potrzeby podatku minimalnego (o mechanizmie obliczania straty pisaliśmy tutaj).
3. Zapłata podatku
Podatek minimalny należy wpłacić w terminie przewidzianym na złożenie zeznania podatkowego.
Kwotę podatku minimalnego pomniejsza się o „zwykły” CIT należny za ten sam rok. Tak obliczony podatek wpłaca się na rachunek urzędu skarbowego w terminie przewidzianym dla złożenia deklaracji CIT-8.
Zapłacony podatek minimalny można odliczyć w kolejnych trzech latach od podatku CIT obliczonego na zasadach ogólnych.