W poprzednim artykule przedstawione zostały zasady dotyczące ustalania tzw. dostawy ruchomej. W celu jej przypisania niezbędne jest określenie kto jest podmiotem organizującym transport.
Pomocą dla podatników są Noty Wyjaśniające wydane przez Dyrekcję generalną ds. podatków i unii celnej w sprawie Quick Fixes, które poruszają temat organizacji transportu – zwracają szczególną uwagę na odpowiedzialność w zakresie ryzyka utraty przedmiotu transportu.
W Notach Wyjaśniających przytoczona została opinia rzecznik generalnej J. Kokott w sprawie Herst (C-401/18), w której zostało stwierdzone, że dla przypisania dostawy ruchomej, a tym samym określenia podmiotu organizującego transport, istotne znaczenie ma to, który podmiot ponosi ryzyko utraty towarów. Oznacza to, że podmiotem organizującym transport, byłby podatnik, który ponosi ryzyko utraty lub zniszczenia towarów w trakcie transportu. Co istotne nie ma tutaj znaczenia przykładowo fakt, że podmiot posiada umowę ubezpieczenia na dane towary.
Powyższe rozumienie organizacji transportu wskazuje, że istotne są warunki Incoterms ustalane między podmiotami w łańcuchu dostaw. To one zazwyczaj określają na kim spoczywa ryzyko w transporcie towarów, a tym samym są pomocne w celu zidentyfikowania podmiotu organizującego transport.
Powyższe powoduje, że w przedstawianym zakresie istotne są dwie kwestie:
- Stanowisko polskich organów podatkowych – w dotychczas wydawanych interpretacjach, polskie organy podatkowe uznawały, że istotne jest, kto, m.in. kontaktuje się z przewoźnikiem. Przy czym organy interpretacyjne nie zważały na kwestie warunków Incoterms, na ryzyko utraty towarów podczas transportu. Punktem odniesienia do przypisania podmiotowi organizacji transportu były, m.in. takie czynniki jak: kontakt z przewoźnikiem, ustalanie ze spedytorem istotnych kwestii transportowych.
Powstaje zatem pytanie: czy w związku ze zmianą przepisów i Notami Wyjaśniającymi zmieni się podejście polskich organów podatkowych?
- Ochrona podatników wynikających ze “starych” interpretacji – wydawane interpretacje opierały się na przepisach obowiązujących do 30 czerwca 2020 r. – przepisy w zakresie transakcji łańcuchowych wewnątrzwspólnotowych uległy zmianie 1 lipca 2020 r. Co to oznacza dla podatników? Czy powinni wystąpić z nowymi wnioskami?
Niestety trzeba stwierdzić, że zależy to od konkretnego przypadku. Nie zmienia to jednak faktu, że podatnicy powinni monitorować ten temat w powiązaniu z ewentualną zmianą stanowiska polskich organów podatkowych.