TSUE w wyroku wydanym 15 października w sprawie C-355/19 wskazał na nieprawidłowość polskich przepisów ustawy o VAT w zakresie ulgi na złe długi.
Przepisy wskazują, że podatnik, który nie otrzymał należnej zapłaty z tytułu dostawy towarów / wyświadczonej usługi, może dokonać obniżenia wykazanego podatku należnego z tytułu tej transakcji, jeśli nieściągalność została uprawdopodobniona.
Co istotne, polska ustawa przewiduje, że skorzystanie z ulgi na złe długi jest uwarunkowane, m.in. faktem, aby dłużnik nie był w trakcie postępowania upadłościowego, ani w trakcie likwidacji, a także, żeby wierzyciel oraz dłużnik byli zarejestrowanymi podatnikami VAT. To właśnie na te kwestie wskazał TSUE w swoim wyroku.
TSUE stwierdził, że niezgodne z prawem unijnym są zapisy wymagające:
- Aby dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT, zarówno w dniu dokonania dostawy/usługi, jak i w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji przez wierzyciela,
- Aby wierzyciel był zarejestrowanym podatnikiem VAT w dniu poprzedzającym złożenie korekty deklaracji,
- Aby dłużnik nie pozostawał w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji.
Przedstawiona przez TSUE wykładnia będzie miała skutki na przyszłość – wymogi dotyczące zastosowania ulgi na złe długi będą łagodniejsze. Jednak firmy, które już przegrały swoje spory w tym temacie, mają 3 miesiące (od daty publikacji wyroku TSUE w Dzienniku Urzędowym UE) na złożenie wniosku o wznowienie postępowania sądowo–administracyjnego. Z kolei firmy, których sprawy zakończyły się tylko na uprawomocnionej decyzji organu podatkowego mają miesiąc na złożenie wniosku o wznowienie postępowania podatkowego.
