Co do zasady, zgodnie z przepisami ustawy o VAT za fakturę uproszczoną uznaje się paragon z NIP nabywcy, nie przekraczający kwoty 450 zł (lub 100 euro).
Co jest najważniejsze?
Do faktury uproszczonej w postaci paragonu z NIP do 450 zł nie można wystawić kolejnej faktury – wtedy w obiegu byłyby dwie faktury dokumentujące to samo zdarzenie gospodarcze (co nie powinno mieć miejsca). MF wskazuje też, że z faktury uproszczonej można odliczyć VAT, a poniesione na jej podstawie wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Niemożliwym jest również wystawienie faktury zbiorczej do paragonów fiskalnych, które stanowią faktury uproszczone.
Element paragonu stanowiący numer faktury
Dotychczasowo wśród podatników panowała różnorodna praktyka w zakresie uznawania, który numer na paragonie powinien być numerem faktury. MF postanowiło wskazać, gdzie ten numer się znajduje – jest on po łącznej wartości sprzedaży brutto, ale przed numerem kasy i oznaczeniem kasjera, czyli tam gdzie numer paragonu.
Korekty faktur uproszczonych
Co istotne, do paragonu z NIP nabywcy do 450 zł można wystawić fakturę korygująca. Powinien się na niej znaleźć numer paragonu fiskalnego oraz numer unikatowy kasy rejestrującej (z której został wystawiony paragon).
Faktury uproszczone a nowy JPK_V7
Należy przypomnieć, że do końca 2020 r. nie należy ujmować faktur uproszczonych w nowym pliku JPK_V7, jednak ten obowiązek pojawi się już od 1 stycznia 2021 r., co oznacza, że:
- sprzedaż paragonową należy wykazać na podstawie raportu miesięcznego, a
- wystawione faktury uproszczone (paragony z NIP do 450 zł) wykazać odrębnie.
Co to oznacza w praktyce? Prawdopodobnie (o ile nie pojawią się kolejne objaśnienia MF) podatnik rejestrujący sprzedaż na kasie będzie musiał „wyciągnąć” z raportu miesięcznego z kasy wszystkie wystawione paragony z NIP nabywcy do 450 zł i wykazać je odrębnie w ewidencji. Dodatkowo, w zakresie tych faktur obejmą go też obowiązki związane z oznaczaniem procedur czy kodów GTU.
